Każde społeczeństwo powinno posiadać umiejętności proekologicznego myślenia i takich zachowań, które pozwolą mu funkcjonować w otaczającym go świecie na zasadach przymierza ze środowiskiem a nie jako jego niszczyciele. Wszyscy ludzie powinni więc charakteryzować się swego rodzaju odpowiedzialnością ekologiczną adekwatną do wieku.
Wydaje się, iż każda placówka oświatowa powinna kształtować u dzieci i młodzieży właściwą postawę wobec otaczającej nas przyrody, umiejętność podejmowania przez młodych ludzi działań w najbliższym otoczeniu zmierzających do ochrony środowiska, zapoznawać z pojęciem recyklingu i rodzajami opakowań, które mu podlegają. To właśnie poprzez młodych można dotrzeć do szerokiej rzeszy ludzi w celu przekonania ich do słuszności działań proekologicznych w zakresie segregacji śmieci.
Ważne jest aby każdy mieszkaniec globu był wyposażony w umiejętność rozpoznawania opakowań nadających się do recyklingu, umiejętność dostrzegania zagrożeń dla środowiska wynikających z nieumiejętnego składowania odpadów w najbliższym otoczeniu. Każdy człowiek powinien doskonalić w sobie różnorodne umiejętności ponadczasowych, takie jak współodpowiedzialność, aktywność społeczna itp. Powinien kształcić świadome postawy ekologiczne, wyrabiać nawyk segregowania śmieci, przekazywać pozytywne wartości, w tym postawy i zachowania proekologiczne, ludziom z najbliższego otoczenia.
Jeśli od najmłodszych lat prowadzono by w szkołach warsztaty edukacyjne – ekologiczne dla dzieci z zastosowaniem aktywnych metod, z pewnością wyzwoliłyby one ekspresję twórczą i wrażliwość społeczną uczestników. Również wycieczki terenowe, gry i zabawy ekologiczne doskonaliłyby postawy proekologiczne młodego pokolenia. Absolwent szkoły po każdym etapie edukacji mógłby bez problemów: rozpoznawać odpady nadające się do recyklingu, posługiwać się wiedzą na temat ekologii w praktyce, znałby miejsca zagrożeń środowiska w swoim terenie, potrafiłby znaleźć sprzymierzeńców do pomocy w ochronie środowiska, uczyłby innych jak postępować z odpadami gospodarstwa domowego (np. potrafiłby robić kompost z odpadów), świadomie wybierałby produkty w opakowaniach naturalnych, a nie plastykowych.